29 мар 2019
Armen Movsisyan - Hayrim Huysn Es Mer Tan
ТЮМЕНСКИЕ АРМЯНЕ
4:29
10 КОММЕНТАРИЕВ
ТЮМЕНСКИЕ АРМЯНЕ
LSEQ INCH HIANALI ERGA <<HAYR IM HUYS ES MER TAN BARI LUYSN ES MER TAN>> KLASS
ㅤ ㅤ ㅤ ㅤ
Du mer glxic anpakas Qo hogun xurban))
ԱՐՄԻՆԵ -АРМИНЕ ԱԲՐՈՅԱՆ-АБРОЯН
iskapes,togh amenmardu glxits u ojaxits anpakas lini HAYR@
Гарик Асатрян и Жанна Габриелян
2Հորս դեմքի ժպիտըՀոգիս լցնում էր ասեսՀորս տաքուկ համբույրըԱյտս այրում էր կարծես:Հորս ջերմին մատներիցԱփս ջերմ,տաք էր ասես,Նրա մահի խոր վշտիցՀոգիս լալիս է այնպես.
Анна Мкртчян (Геворгян)
hrashali xoskeren
Гарик Асатрян и Жанна Габриелян
ՀԱՅՐ ԻՄ Պարտական եմ քեզ Հայր իմ սիրասուն Պարտական եմ քեզ Ես իմ գոյությամբ Ամբողջ էությամբ Անսահման սիրով, Իմ նվիրումով, Մտքի թռիչքով, Որ ստացել եմ Քեզնից գեներով Պարտական եմ քեզ: Պարտական եմ քեզ Ես իմ բարությամբ Հավատարմությամբ Մարդկանց սիրելու Իմ կարողությամբ Պարտական եմ քեզ Հայր իմ արդար Սրբություն իմ վես Իմ հոգու տաճար Այսօր դու չկաս Մենակ եմ անտեր, Սիրտս է ավեր Կարոտն է խեղդում Կարոտը ձայնիդ Խոհուն հայացքիդ Թվում է ահա Ուր որ է կգաս, Թեեւ հեռու ես Ինձանից, անհաս Փնտրում եմ հայր իմ Փնտրում ամենուր Փնտրում եմ մոլոր Հայր իմ, հայր իմ Հայր իմ թանկագին Չունեմ այս կյանքում Քեզնից մտերիմ. Հեկեկում եմ լուռ Գլուխս դրած Քո հողաթմբին Դու շիրմաքարիդ Նկարից թաքուն Մազերս ես շոյում Նայում եմ երկար Ժպտացող դեմքիդ Համբուրում եմ լուռ Նկարդ արդեն Դարձած քարեղեն Խոր հոգոց քաշում Կամաց շշնջում - Ինձ հետ ես, հայր իմ, Քնած թե արթուն, Իմ խոհերի մեջ Ու ոչ մի ուժ ինձ Չի կարող զատել Քեզանից երբեք Անբաժան ենք մենք Հար ու հավիտյան Հայր իմ, հայր իմ Հայր իմ, իմ անգին Հայր իմ թանկագին:
Гарик Асатрян и Жанна Габриелян
.. .. .. .. .... .. .. .. ..
Гарик Асатрян и Жанна Габриелян
ՈՎ Է ԱՍԵԼ ՀԱՅՐՍ ՉԿԱ... ԴՈՒ ԻՆՁ ՀԵՏ ԵՍ ԻՄ ԹԱՆԿԱԳԻՆ,,, ԳԵՐԵԶՄԱՆԻՏ ԼՈՒՌ ԿՆԱՅԵՄ ՈՒ ԿԵՆԴԱՆԻ ՔԵԶ ԿՏԵՍՆԵՄ, ՈՒ ԿԼՍԵՄ ՁԱՅՆՏ ՔԱՂՑՐ ՈՒ ԾԻԾԱՂՏ ԵՍ ԿՀԻՇԵՄ, ՉԵՄ ԱՐՏԱՍՎԻ ԽՈՍՏԱՑԵԼ ԵՄ, ԲԱՅՑ ԱՐՑՈՒՆՔՍ ԿԳԼՈՐՎԻ ,,ՈՒ ՇԱՏ ԾԱՆՐ ԿԻՋՆԻ ՀՈՂԻՏ, ՈՒ ԿԳՐԿԵՄ ՀՈՂԸ ԱՄՈՒՐ .... ՈՒ ԿԳՈՌԱՄ ՝
Гарик Асатрян и Жанна Габриелян
Հա'յր իմ քնքուշ,Հա'յր իմ բարի, Վերադարձի'ր նորից,արի', Կշշնջամ ես քեզ խոսքեր, Որոնք այնժամ չհասցրի... Քո կարոտից անեզրական Մղկտում է իմ հեգ հոգին: Կուզենայի ցավից,հոգսից, Այս աշխարհի դավից հոգնած Դնել գլուխս քո ծնկներին, Իսկ դու,իսկ դու առաջվա պես Մեղմ ու քնքուշ շոյեիր այն, Գուցե ցավս քիչ մեղմանար... Խոնարհում եմ հիմա այսպես Գլուխս քո լույս շիրիմին, Արցունքներս հոսում են լուռ Պաղ ու անխոս այս քարերին:
миша артенян
АпреС АЛАЛ лини ернак ко айрикин вор ко нман тха уни